วันแม่แห่งชาติ

กิจกรรม "คนละคำ จำคุณแม่" คลิกที่นี่

            วันแม่2555 คำขวัญวันแม่ 2555

                                                                                             http://www.tlcthai.com

                                                           คำขวัญวันแม่ 2555

สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ 
พระราชทาน “คำขวัญวันแม่ ประจำปี ๒๕๕๕” ดังนี้

มือของแม่ นั้นคือ มือช่างปั้น
ขึ้นรูปอัน อ่อนลออ จนหล่อเหลา
อยากให้เป็น งานดี ที่งามเงา
อยู่ที่คอย ขัดเกลา แต่เบามือ

เชิญร่วมถวายพระพรได้ที่นี่ค่ะ 

ใกล้ วันแม่เข้ามาทุกที วันนี้เราจึงมีบทความดีๆ เกี่ยวกับวันแม่มาฝาก ไม่ใช่ไทยเราประเทศเดียว ที่มี "วันแม่" มาดูกันสิว่ามีประเทศอะไรกันบ้างค่ะ

                วันแม่แห่งชาติไทยเราตรงกับวันที่ 12 ส.ค.ของทุกปี เป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ริเริ่มเป็นครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ. 2519 โดยคณะกรรมการอำนวยการสภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์

                สำหรับประเทศอื่นมีวันแม่เช่นกัน เช่นที่สหรัฐ ตรงกับวันอาทิตย์ที่สองของเดือนพฤษภาคม และญี่ปุ่นเลียนแบบมาจากสหรัฐอีกต่อ

วันแม่ของสหรัฐ มา จากหญิงสาวชื่อ แอนนา มารี จาร์วิส ในเมืองกราฟตัน รัฐเวสต์เวอร์จิเนีย ระลึกถึงแม่ของตน โดยหลังแม่เสียชีวิตไป 2 ปี แอนนาจัดงานรำลึกถึงพระคุณแม่ เริ่มเฉลิมฉลองกับผู้คนกลุ่มเล็กๆ จากนั้นจึงส่งเสริมให้วันแม่ เป็นวันหยุดสำคัญของท้องถิ่น กระทั่งกลายเป็นวันหยุดประจำชาติในปี 2457 โดยมีดอกคาร์เนชั่นสีขาว เป็นสัญลักษณ์เพื่อให้เป็นตัวแทนของความอ่อนหวาน บริสุทธิ์ และคงทนของความรักที่แม่และลูกมีให้แก่กันซึ่งดอกคาร์เนชั่นสีขาวเป็นดอกไม้ โปรดของคุณแม่ของแอนนา

               ส่วนประเทศอื่นๆ มีวันแม่ดังนี้ อาทิตย์ที่สองของเดือนก.พ. คือ นอร์เวย์

วันที่ 8 มีนาคม คือ บัลแกเรีย แอลเบเนีย

อาทิตย์ที่สี่ในฤดูถือบวชเลนต์ (มาเธอริง ซันเดย์) คือ สหราชอาณาจักร (อังกฤษ) ไอร์แลนด์

วันที่ 21 มี.ค. (วันแรกของฤดูใบไม้ผลิ) คือ จอร์แดน ซีเรีย เลบานอน อียิปต์

อาทิตย์แรกของเดือนพ.ค. คือ โปรตุเกส ลิทัวเนีย สเปน แอฟริกาใต้ ฮังการี

วันที่ 8 พ.ค. คือ เกาหลีใต้ (วันผู้ปกครอง)

วันที่ 10 พ.ค. คือ กาตาร์ ซาอุดีอาระเบีย บาห์เรน ปากีสถาน มาเลเซีย เม็กซิโก สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ อินเดีย โอมาน และประเทศส่วนใหญ่ในทวีปอเมริกาใต้

อาทิตย์ ที่สองของเดือนพ.ค. แคนาดา ไต้หวัน จีนแผ่นดินใหญ่ ญี่ปุ่น เดนมาร์ก ตุรกี นิวซีแลนด์ เนเธอร์แลนด์ บราซิล เบลเยียม เปรู ฟินแลนด์ มอลตา เยอรมนี ลัตเวีย สโลวะเกีย สิงคโปร์ สหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย ออสเตรีย อิตาลี เอสโตเนีย ฮ่องกง

วันที่ 26 พ.ค. คือ โปแลนด์

วันที่ 27 พ.ค. คือ โบลิเวีย

อาทิตย์สุดท้ายของเดือนพ.ค. คือ สาธารณรัฐโดมินิกัน สวีเดน

อาทิตย์แรกของเดือนมิ.ย. หรืออาทิตย์สุดท้ายของเดือนพ.ค. คือ ฝรั่งเศส

วันที่ 15 ส.ค. (วันอัสสัมชัญ) คือ คอสตาริกา แอนต์เวิร์ป (เบลเยียม)

อาทิตย์ที่สองหรือสามของเดือนต.ค. อาร์เจนตินา

วันที่ 28 พ.ย. คือ รัสเซีย

วันที่ 8 ธ.ค. คือ ปานามา

ส่วนวันที่ 22 ธ.ค. คือ อินโดนีเซีย 

เครดิต  http://atcloud.com/stories/62588

                         กลอนเกี่ยวกับแม่

…จุดเริ่มต้นเรื่องราวปวดร้าวยิ่ง       ได้แต่นิ่งเกินจำหลักวาดอักษร
ครูให้เขียนการบ้านเรื่องมารดร        หนูสะท้อนทุกครั้ง…หลั่งน้ำตา

จักให้เขียนเริ่มต้นจนใจแท้                 คำว่า ? แม่ ?..ยิ่งใหญ่จริงไหมหนา
ตั้งแต่จำความได้ในจินตนา                ภาพใบหน้า..แม่นั้นเป็นฉันใด

ตั้งแต่หนูลืมตามาดูโลก                    พบแต่โศก..หดหู่ครูรู้ไหม
รสสัมผัสอันอบอุ่นที่คุ้นใจ                  เป็นอย่างไรไม่รู้..หนูไม่มี

เห็นคนอื่นพร้อมพรั่งทั้งแม่พ่อ             เฝ้าพะนอเอาใจให้สุขี
ยามหกล้มช่วยยื้อยุดฉุดชีวี                ปลอบฤดีเรียกขวัญพลันกลับคืน

เฝ้าประคองสองมือแม่ดูแลลูก             รักพันผูกห่วงใยมิใช่ฝืน
ต่างกับหนูยามช้ำต้องกล้ำกลืน            ก้อนสะอื้นในอกจนตกใน

ไร้คำปลอบยามหม่นต้องทนทุกข์        ไร้คำปลุกยามพรั่นหวาดหวั่นไหว
ไร้ที่พึ่งพักพิงอิงทางใจ                     ไร้สิ่งใดที่ใครเขามีกัน..

ยามจะนอนไร้ลำนำบทขับกล่อม           ที่รายล้อมคือความเหงาเศร้าโศกศัลย์
กอดตัวเองอุ่นกายในบางวัน                แต่ใจนั้นหนาวอยู่มิรู้คลาย

แทนความนัยตอกย้ำเด็กกำพร้า           คือน้ำตาหยาดรินมิสิ้นสาย
อยากจะเขียนเสกสรรค์คำบรรยาย        สื่อความหมายคล้ายสมองต้องตีบตัน

จึงยากเค้นอักษรป้อนความหมาย         ที่เรียงรายคือน้ำตามาปลอบขวัญ
แทนหยาดหมึกจารึกไว้นัยสำคัญ         ถึงแม่นั้น..คือน้ำตาที่พร่านอง

จารจากใจถึงแม่จ๋า..ว่าลูกรัก               ชาตินี้ลูกบุญน้อยนักจักสนอง
หากชาติหน้าถ้ามีให้สมปอง               ทุกครรลองพร้อมหน้ากันสวรรค์ดล

กระดาษเปล่าเล่าความด้วยน้ำตา         แทนอักษราเรียงความติดตามผล
ส่งคืนครูด้วยใจหากได้ยล                  หนูหมองหม่นทุกทีที่เรียงความ..

ขอขอบคุณ กลอนวันแม่ จาก thaipoem.com โดยคุณเฌอมา

 .........................................................................................

                                    กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

 สามร้อยหกสิบห้าวันคือวันเเม่                        มิใช่เเค่วันใดให้นึกถึง
สมํ่าเสมอสมัครจิตคิดคํานึง                            เหมือนเเม่ซึ่งรักลูกครบทุกวัน

รักอะไรไหนเทียบเปรียบแม่รัก                       ลูกประจักษ์แก่ใจหาใครเหมือน
ตั้งแต่เล็กแม่เราเฝ้าคอยเตือน                        ไม่ลืมเลือนรักลูกด้วยผูกพันธ์
  
คราลูกหิว แม่หิวกว่า น้ำตาร่วง                       แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้
แม้แม่อด หมดข้าวปลา ไม่ว่าไร                      แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา

ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น                     ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า
ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา                        ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ

ลูกยื่นให้ “มะลิน้อย” ที่ร้อยรัก                         กราบที่ตักด้วยรักแม่ไม่แปรผัน
บอกแม่ว่ารักแม่ล้นพ้นรำพัน                           จะสร้างฝันให้แม่เห็นเป็นคนดี.

สองมือใดไหนจะเท่าสองมือแม่                        มอบรักแท้แข็งแกร่งดุจแผ่นผา
เฝ้าถนอมมอบรักปักอุรา                                  นี่แหละหนาคือรักแท้ของแม่เอย

รอยยิ้มแม่ที่มอบให้ด้วยใจรัก                          ลูกตระหนักถึงคุณค่ามหาศาล
ลูกจะอยู่เคียงข้างแม่ชั่วกาลนาน                     ดูแลท่านด้วยความรักชั่วชีวี
 

แม่ของเจ้านั่งหลังคู้อยู่ที่บ้าน                           อยู่นอกชานรอเจ้าอยู่เจ้ารู้ไหม
เจ้าจากบ้านมาเริงร่าอยู่หนใด                          เจ้าลืมแม่หรือไรไยไม่มา


กลั่นเม็ดเลือดเม็ดน้อยนับร้อยหยด                  จนปรากฎเป็นหยดนมรสกลมกล่อม
เพื่อหล่อเลี้ยงทารกน้อยค่อยอดออม                เฝ้าถนอมฟูมฟักรักเมตตา

สองมือกราบลงตักแม่ซึ้งในคุณ                       ที่เจือจุนลูกมาจนเติบใหญ่
และคอยเฝ้าคอยห่วงดั่งดวงใจ                         แม่นั้นไซร้ที่เลี้ยงลูกปลูกจรรยา

รักใดเล่ารักแน่เท่าแม่รัก                                  แม่ปกปักษ์รักษาจนเติบใหญ่
รักของแม่บริสุทธิ์กว่าสิ่งใด                              รักของใครไม่เที่ยงแท้เท่าแม่เอย
 
คำว่า”แม่” เป็นคำ ที่ไพเราะ                             ไม่เคยเปราะ แต่ไหน แต่ไรมา
เป็นคำแรก ที่คอย ประทับตรา                          ให้รู้ว่า ใครนะ เป็นแม่เรา

กลอนเพราะๆ วันแม่ กลอนวันแม่ สุดไพเราะ จาก http://www.tlcthai.com