แม่คลื่นยักษ์ ดักหน้า ไอหย๊าเบลค ล้อรถโหยน โยกเยก กระเด้งดึ๋ง
ฟันกระทบ ขบกันแตก เหงือกแหกปึง ตกตะลึง คายฟันแล แย่แล้วตู
ครูสตรี ขับขี่ เก๋งคันสวย ยิ้มระรวย ต้องผวา ไอ้หยาวู้
ล้อกระแทก ยางรถแยก ลมรั่วพรู ซวยจังหู ไอคลื่นบ้า พาตูซวย
ส่วนแม่ค้า ขับซาเล้ง เสียงเพล้งพล้าง ฝาหม้อเด้ง ไปอีกทาง พลางร้องฮ่วย
ปลากระโจน พ้นหม้อบิน กลิ่นแกงชวย คลื่นเฮงซวย ทำตูถอย น้อยกำไร
ครูคนสวย นวยนาด มาดย่องย่าง หกคะเมน หัวทิ่มทาง ร้องหวีดว๊าย
คลื่นสามลูก ถูกจัดวาง สร้างเมื่อใด แสนอับอาย เด็กหัวเราะ เพราะคลื่นเวร
คือความสุข ของชาวเรา เขามอบนะ สิ่งนี้ล่ะ เพิ่มคุณภาพ เด็กเห็นเห็น
ผลสัมฤทธิ์ การเรียนดี นี้จำเป็น นวัตกรรม ที่โดดเด่น น่าเอ็นดู
น่าจะเขียน เป็นลายลักษณ์ อักษรไว้ ผลงานใคร สร้างเมื่อใด ให้หราหรู
พุทธัง ธรรมมัง สังฆัง"ครู" "สีทนได้" กันอยู่ ทุกผู้คน
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เมื่อเกิดมา ตั้งอยู่ได้ หายล่องหน
สรรพสิ่ง สรรพสัตว์ สรรพคน สรรพผล คืนสนอง ต้องรับกรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น